Eftirfarandi efni er þýtt úr kínverskri uppruna með vélrænni þýðingu án eftirbreytni.
Í því ferli að þýða víetnömsku og kínversku er oft einhver misskilningur sem hefur ekki aðeins áhrif á nákvæmni þýðingarinnar heldur getur það einnig leitt til misskilnings eða rangrar miðlunar upplýsinga. Hér eru nokkrar algengar þýðingar ranghugmyndir og samsvarandi lausnir.
1. Mismunur á málskipan
Það er verulegur munur á málfræði uppbyggingu milli víetnamska og kínverska. Setningaskipan í víetnömsku er tiltölulega sveigjanleg, sagnir eru venjulega staðsettar í miðri setningu, en kínverska leggur meiri áherslu á fasta röð efnis, setningar og hluts. Þessi skipulagsmunur getur auðveldlega leitt til misskilnings eða taps á upplýsingum við þýðingu. Til dæmis, í víetnömsku, er hægt að nota tvöfalda neitun til að tjá staðfestingu, en á kínversku þarf skýrari játandi orðaforða til að koma sömu merkingu á framfæri.
Lausnin á þessu vandamáli er að gera viðeigandi lagfæringar á málfræðibyggingu setningarinnar til að tryggja að þýdda kínverska setningin samræmist tjáningarvenjum kínversku. Þýðendur þurfa að hafa djúpan skilning á ætlun upprunalega textans og gera eðlilegar breytingar á kínverskum málfræðireglum.
2. Málið um bókstaflega þýðingar á orðaforða
Bókstafleg þýðing á orðaforða er ein algengasta misskilningurinn í þýðingum. Það eru mörg orð í víetnömsku og kínversku sem hafa mismunandi merkingu og það eru jafnvel aðstæður þar sem ekki er hægt að svara þeim beint. Til dæmis er víetnömska orðið 'c ả m ơ n' þýtt beint sem 'þakka þér', en í hagnýtri notkun gæti kínverska orðið 'þakka þér' borið formlegri eða sterkari tilfinningatón.
Til að forðast misskilning sem stafar af bókstaflegri þýðingar á orðaforða ættu þýðendur að velja viðeigandi kínverskan orðaforða út frá raunverulegum þörfum samhengisins. Það er lykilatriði að skilja menningarlegan bakgrunn og tilfinningalega tjáningu upprunalega textans, velja kínverska tjáningu sem getur tjáð sama ásetning.
3. Orðalag og misnotkun á orðatiltækjum
Orð og orðatiltæki eru oft misskilin í þýðingum vegna þess að þessi orðatiltæki hafa oft einstakan menningarlegan bakgrunn og samhengi. Í víetnömsku geta sum orðatiltæki og orðatiltæki ekki haft nákvæmlega samsvarandi orðatiltæki á kínversku. Til dæmis gæti víetnamska setningin „Đ i ế c kh ô ng s ợ s ú ng“ (bókstaflega þýtt sem „ekki hræddur við byssur“) ekki haft beint samsvarandi orðalag á kínversku.
Aðferðin til að takast á við þetta mál er að miðla merkingu orðatiltækis eða orðatiltækis til lesenda með frjálsri þýðingu frekar en bókstaflegri þýðingu. Þýðendur þurfa að skilja hagnýta merkingu þessara orðbragða í menningu og nota svipaðar kínverskar orðatiltæki til að koma sömu hugtökum á framfæri.
4. Misskilningur sem stafar af menningarmun
Menningarmunur er önnur stór áskorun í þýðingum. Menningarmunur Víetnam og Kína getur leitt til misskilnings á tilteknum hugtökum eða tjáningum. Til dæmis, í víetnömskri menningu, geta ákveðin orðtök haft sérstaka félagslega eða sögulega merkingu sem er kannski ekki vel þekkt á kínversku.
Til að vinna bug á vandamálum sem menningarmunur veldur þurfa þýðendur að hafa djúpstæðan skilning á báðum menningarheimum, geta greint nákvæmlega einstök tjáningu þessara menningarheima og útskýrt eða lagað þau við þýðingu til að gera þau hentugri fyrir kínverska lesendur. skilning.
5. Frávik í tón og tónfalli
Tónninn og tónfallið getur verið mismunandi á mismunandi tungumálum. Víetnamar og Kínverjar hafa einnig mismunandi tón þegar þeir tjá kurteisi, áherslur eða neitun. Þessi munur getur leitt til taps eða misskilnings á tilfinningalitum meðan á þýðingarferlinu stendur. Víetnamar gætu til dæmis notað orð með sterkum tónum til að tjá kurteisi, en í kínversku gæti þurft mildari tjáningu.
Þýðendur þurfa að stilla tón sinn og tónfall í samræmi við kínverskar tjáningarvenjur til að tryggja að þýddi textinn uppfylli kínverska staðla hvað varðar tilfinningar og kurteisi. Gefðu gaum að lúmskum mun á tungumáli til að tryggja nákvæmni og eðlilega þýðingar.
6. Þýðing á sérskilmálum
Þýðing sérnafna er líka algengur misskilningur. Í víetnömsku og kínversku getur verið ósamræmi í þýðingu sérnafna eins og örnefna, mannanafna, skipulagsuppbyggingar o.s.frv. Til dæmis geta víetnömsk örnefni haft margar þýðingar á kínversku, en þessar þýðingar eru ekki alltaf einsleitar.
Þegar þeir fást við sérnöfn ættu þýðendur að fylgja meginreglunni um samræmi og nota staðlaðar þýðingaraðferðir. Fyrir óvissa sérskilmála er auðvelt að hafa samband við viðeigandi efni eða fagaðila til að tryggja nákvæmni og samkvæmni þýðingar.
7. Jafnvægi milli bókstaflegrar þýðingar og frjálsrar þýðingar
Bókstafleg þýðing og frjáls þýðing eru tvær mikilvægar aðferðir í þýðingu. Í þýðingunni úr víetnömsku yfir á kínversku leiðir bókstafleg þýðing oft til misskilnings eða óljósrar merkingar á meðan frjáls þýðing getur betur komið á framfæri ætlun frumtextans. Hins vegar getur óhófleg frjáls þýðing valdið því að þýðingin glati ákveðnum upplýsingum eða eiginleikum upprunalega textans.
Þýðendur þurfa að finna jafnvægi á milli bókstaflegrar þýðingar og frjálsrar þýðingar, vera trúir frumtextanum á sama tíma og aðlaga þýðinguna að tjáningarvenjum kínversku. Með djúpum skilningi á upprunalega textanum geta þýðendur gert þýðinguna eðlilegri og auðskiljanlegri en viðhalda nákvæmni upplýsinga.
8. Skortur á samhengi og bakgrunnsþekkingu
Nákvæmni þýðingar er oft háð ítarlegum skilningi á samhengi og bakgrunnsþekkingu frumtextans. Ef þýðandinn þekkir ekki víetnamskt samfélag, sögu eða siði er auðvelt að líta framhjá smáatriðum eða misskilningi meðan á þýðingarferlinu stendur.
Til að forðast þessar aðstæður ættu þýðendur að gera nauðsynlegar bakgrunnsathuganir fyrir þýðingu til að skilja viðeigandi félagslegan, menningarlegan og sögulegan bakgrunn. Þetta tryggir að þýðingin sé ekki aðeins nákvæm, heldur endurspegli hún að fullu ætlun og menningarlega merkingu upprunalega textans.
Þýðingarferlið milli víetnömskra og kínverskra er fullt af áskorunum og margbreytileika. Að skilja og takast á við algengar ranghugmyndir sem nefndir eru hér að ofan geta verulega bætt nákvæmni og gæði þýðingar. Þýðendur þurfa að hafa traustan tungumálagrunn og menningarlega þekkingu og beita þýðingahæfileikum á sveigjanlegan hátt til að ná fram nákvæmri og skilvirkri upplýsingamiðlun í þvermálfræðilegum samskiptum.
Pósttími: 28. nóvember 2024