Eftirfarandi efni er þýtt frá kínverskri uppsprettu með vélþýðingu án eftirbreytingar.
Í því ferli að þýða Víetnamar og Kínverja eru oft einhver misskilningur sem hefur ekki aðeins áhrif á nákvæmni þýðingarinnar, heldur getur það einnig leitt til misskilnings eða rangrar dreifingar upplýsinga. Hér eru nokkrar algengar ranghugmyndir um þýðingu og samsvarandi lausnir.
1. Mismunur á tungumálaskipulagi
Það er marktækur munur á málfræðiuppbyggingu milli Víetnamanna og Kínverja. Setningaskipan á Víetnamum er tiltölulega sveigjanleg, þar sem sagnir eru venjulega staðsettar í miðri setningunni, á meðan Kínverjar leggja meiri áherslu á fastan röð viðfangsefnisins, forspá og hlut. Þessi uppbyggingarmunur getur auðveldlega leitt til misskilnings eða taps á upplýsingum við þýðingu. Til dæmis, á Víetnamum, er hægt að nota tvöfalda neikvæðingu til að lýsa staðfestingu, en á kínversku er þörf á skýrari jákvæðum orðaforða til að koma sömu merkingu á framfæri.
Lausnin á þessu vandamáli er að gera viðeigandi leiðréttingar á málfræðiuppbyggingu setningarinnar til að tryggja að þýtt kínverska setning sé í samræmi við tjáningarvenjur kínverska tungumálsins. Þýðendur þurfa að hafa djúpan skilning á áformum frumtextans og gera sanngjarnar endurskoðanir byggðar á kínverskum málfræðireglum.
2.. Útgáfan bókstafsþýðingar á orðaforða
Bókstafleg þýðing á orðaforða er ein af algengum ranghugmyndum í þýðingu. Það eru mörg orð á Víetnamum og Kínverjum sem hafa mismunandi merkingu og það eru jafnvel aðstæður þar sem ekki er hægt að samsvara þeim beint. Sem dæmi má nefna að víetnamska orðið „c ả m ơ n“ er beint þýtt sem „þakkir“, en í hagnýtri notkun getur kínverska orðið „þakkir“ haft formlegri eða sterkari tilfinningalegan tón.
Til að forðast misskilning af völdum bókstaflegrar þýðingar á orðaforða ættu þýðendur að velja viðeigandi kínverskan orðaforða út frá raunverulegum þörfum samhengisins. Að skilja menningarlegan bakgrunn og tilfinningalegan tjáningu frumtextans, að velja kínverska tjáningu sem getur komið sama áformum er lykilatriði.
3. Idioms og misnotkun á frægum
Idioms og Idioms eru oft misskilin í þýðingu vegna þess að þessi tjáning hefur oft einstaka menningarlegan bakgrunn og samhengi. Á Víetnamum eru nokkur orðstír og orð og fáránleg ekki hafa nákvæm samsvarandi tjáningu á kínversku. Sem dæmi má nefna að víetnamska setningin „đ i ế c kh ô ng s ợ s ú ng“ (bókstaflega þýdd sem „ekki hrædd við byssur“) hafa ekki bein samsvarandi hugmyndafræði á kínversku.
Aðferðin til að takast á við þetta mál er að koma merkingu á hugmyndum eða orðum til lesenda með ókeypis þýðingu frekar en bókstaflegri þýðingu. Þýðendur þurfa að skilja hagnýta merkingu þessara hugmynda í menningu og nota svipuð kínversk tjáning til að koma sömu hugtökum á framfæri.
4.. Misskilningur af völdum menningarlegs ágreinings
Menningarlegur munur er önnur megináskorun í þýðingu. Menningarlegur munur á Víetnam og Kína getur leitt til misskilnings á ákveðnum hugtökum eða tjáningum. Til dæmis, í víetnömskri menningu, geta ákveðin orðatiltæki haft sérstaka félagslega eða sögulega merkingu sem kunna ekki að vera vel þekkt á kínversku.
Til þess að vinna bug á vandamálunum sem orsakast af menningarlegum mismun þurfa þýðendur að hafa djúpstæðan skilning á báðum menningarheimum, geta greint ákaflega einstaka tjáningu þessara menningarheima og útskýrt eða aðlagað þau við þýðingu til að gera þá hentugri fyrir skilning kínverskra lesenda.
5. frávik í tón og hugarheimi
Tónninn og hugurinn getur verið breytilegur á mismunandi tungumálum. Víetnamar og Kínverjar hafa einnig mun á tón þegar hann tjáir kurteisi, áherslur eða neikvæðingu. Þessi munur getur leitt til taps eða misskilnings á tilfinningalegum litum meðan á þýðingarferlinu stendur. Sem dæmi má nefna að Víetnamar geta notað orð með sterkum tónum til að tjá kurteisi, en á kínversku getur verið þörf á mildari tjáningum.
Þýðendur þurfa að aðlaga tón sinn og hugga í samræmi við kínverskar tjáningarvenjur til að tryggja að þýddi textinn uppfylli kínverska staðla hvað varðar tilfinningar og kurteisi. Gefðu gaum að lúmskum mismun á tungumálinu til að tryggja nákvæmni og náttúru í þýðingu.
6. Þýðing á sérkjörum
Þýðing réttra nafnorða er einnig algengur misskilningur. Á Víetnamskum og kínversku geta verið ósamræmi í þýðingu á réttum nafnorðum eins og staðsetningarnöfnum, persónulegum nöfnum, skipulagi o.s.frv. Til dæmis geta víetnömsk stað nöfn haft margar þýðingar á kínversku, en þessar þýðingar eru ekki alltaf einsleitar.
Þegar verið er að takast á við rétt nafnorð ættu þýðendur að fylgja meginreglunni um samkvæmni og nota staðlaðar þýðingaraðferðir. Til að fá óvissu einkaleyfi er auðvelt að ráðfæra sig við viðeigandi efni eða fagfólk til að tryggja nákvæmni og samræmi þýðingar.
7. Jafnvægi milli bókstaflegrar þýðingar og ókeypis þýðingar
Bókstafleg þýðing og ókeypis þýðing eru tvær mikilvægar aðferðir við þýðingu. Í þýðingunni frá Víetnamum til Kínverja leiðir bókstafleg þýðing oft til misskilnings eða óljósra merkinga, meðan ókeypis þýðing getur betur komið áformum frumtextans. Hins vegar getur óhófleg ókeypis þýðing valdið því að þýðingin tapar ákveðnum upplýsingum eða eiginleikum frumtextans.
Þýðendur þurfa að finna jafnvægi milli bókstaflegrar þýðingar og ókeypis þýðingar, vera trúr frumtextanum meðan þeir laga þýðinguna að tjáningarvenjum kínversku. Með djúpum skilningi á frumtextanum geta þýðendur gert þýðinguna náttúrulegri og auðveldari að skilja meðan þeir viðhalda nákvæmni upplýsinga.
8. Skortur á samhengi og bakgrunnsþekking
Nákvæmni þýðingar fer oft eftir ítarlegum skilningi á samhengi og bakgrunnsþekkingu frumtextans. Ef þýðandinn þekkir ekki víetnamskt samfélag, sögu eða siði er auðvelt að líta framhjá einhverjum smáatriðum eða misskilningi meðan á þýðingarferlinu stendur.
Til að forðast þessar aðstæður ættu þýðendur að gera nauðsynlegar bakgrunnsskoðanir fyrir þýðingu til að skilja viðeigandi félagslega, menningarlega og sögulegan bakgrunn. Þetta tryggir að þýðingin er ekki aðeins nákvæm, heldur endurspeglar einnig að fullu áform og menningarlegar tengingar frumtextans.
Þýðingarferlið milli Víetnamanna og Kínverja er fullt af áskorunum og margbreytileika. Að skilja og takast á við algengar ranghugmyndir sem nefndar eru hér að ofan getur bætt nákvæmni og gæði þýðingar verulega. Þýðendur þurfa að hafa traustan grunngrunn og menningarlega þekkingu og beita sveigjanlegri þýðingarhæfileikum til að ná fram nákvæmri og árangursríkri upplýsingaflutningi í samskiptum yfir málvísindi.
Pósttími: Nóv-28-2024