Eftirfarandi efni er þýtt úr kínversku með vélþýðingu án eftirvinnslu.
Þýðing japönsku yfir á kínversku er ein algengasta áskorunin í þýðingavinnu, sérstaklega vegna mismunandi tungumálauppbyggingar, menningarlegs bakgrunns og málfræði, sem gerir þýðingarferlið flókið. Í japönskum þýðingum eru margir erfiðleikar sem kínverskir þýðendur lenda oft í við þýðingarferlið, sérstaklega hvað varðar málfræðimun, orðaval, heiðursorð og munnlega tjáningu. Þessi grein fjallar um þessa þýðingarörðugleika í smáatriðum og veitir viðeigandi lausnir.
1. Munur á japönsku málfræði
Málfræðilegur munur á japönsku og kínversku er einn algengasti erfiðleikinn við þýðingar. Setningagerðin á japönsku er venjulega í röðinni „frumlag + andlag + sagnorð“, en í kínversku er hún sveigjanlegri, sérstaklega í töluðu máli, þar sem staða sagnorðsins getur breyst eftir samhengi. Að auki notar japanska agnir til að gefa til kynna málfræðileg tengsl, en kínverska notar orðaröð og fallorð (eins og „de“, „lai“ o.s.frv.) til að gefa til kynna málfræðileg tengsl. Lausn: Við þýðingu er fyrsta skrefið að brjóta niður japanskar setningar, skilja málfræðilega virkni hvers hluta og síðan gera sanngjarnar leiðréttingar í samræmi við málfræðireglur kínversku. Til dæmis, á japönsku eru „が“ eða „は“ venjulega notuð sem frumlagsmerki, og við þýðingu er hægt að álykta frumlagið út frá samhenginu og leiðrétta setningagerðina. Að auki þarf að bæta við eða endurskrifa algengar öfugsnúnar setningar eða setningar með slepptum frumlögum í japönsku í samræmi við kínverskar venjur.
2. Erfiðleikar við orðaval
Sumt japanskt orðaforða hefur ekki beint samsvarandi orð í kínversku, sem gerir val á orðaforða að miklum erfiðleikum við þýðingu. Til dæmis hefur japanska orðið „おরれ様“ ekki alveg samsvarandi orð í kínversku. Þó að það megi þýða sem „hörð vinna“ eða „þú hefur unnið hörðum höndum“, þá er samhengið og orðalag þessara tveggja ekki alveg í samræmi. Lausn: Þegar kemur að orðaforða sem samsvarar ekki beint þurfa þýðendur að gera viðeigandi leiðréttingar út frá samhenginu. Til dæmis, fyrir orðatiltæki eins og „uppgefin“, er hægt að velja mismunandi þýðingaraðferðir út frá formleika samhengisins. Að auki, fyrir sum orðaforða með menningarlegum einkennum, er hægt að velja skýringarþýðingu eða nota viðbótarsetningar með skýringum til að gera markmálið skiljanlegt fyrir lesendur.
3. Þýðing á heiðurs- og auðmjúku máli
Virðing og hógværð eru mikilvægir eiginleikar í japönsku, en engin svipuð orðatiltæki eru til í kínversku. Þess vegna er það mjög erfitt að þýða heiðursorð og auðmjúk orðatiltæki úr japönsku yfir á kínversku. Í japönsku endurspeglast heiðursorð ekki aðeins í breytingum á sögnum, heldur einnig í tilteknum orðaforða og setningaskipan eins og „ございます“ og „おっしいる“, sem krefjast sérstakrar athygli. Lausn: Þegar heiðursorð eru þýdd á japönsku þurfa þýðendur að taka tillit til tjáningarvenja og menningarlegs bakgrunns kínverskra manna. Við formleg tækifæri er hægt að nota heiðursorð eins og „þú“, „gui“ o.s.frv. Í daglegu tali er viðeigandi að sleppa heiðursorðum. Að auki er hægt að miðla sumum heiðursorðum í japönsku með breytingum á tón, eins og „おっし동る“ sem má þýða sem „segja“ og miðla virðingu í gegnum samhengið.
4. Útfellingarfyrirbæri í japönsku
Í japönsku eru sumir setningarhlutar oft sleppt, sérstaklega í töluðu máli. Til dæmis er frumlagið „きまか?“ oft sleppt í japönsku og „きまか?“ má þýða sem „fara?“, en oft þarf að skýra þann hluta sem sleppt er í kínversku. Þetta fyrirbæri krefst þess að þýðendur álykti hvaða hlutar eru slepptir út frá samhenginu. Lausn: Þegar þýtt er er nauðsynlegt að bæta við þeim hlutum sem sleppt er út frá samhengi og reglu. Til dæmis er frumlagið „きまか?“ í töluðu máli í japönsku, en þegar þýtt er yfir á kínversku ætti að bæta við frumlögum eins og „þú“ eða „við“ eftir aðstæðum til að tryggja heilleika setningarinnar og skýrleika orðalagsins.
5. Áhrif menningarmunar á þýðingar
Menningarlegur bakgrunnur Japana og Kínverja er ólíkur, sem gerir það erfitt að jafngilda ákveðnum orðasamböndum eða venjum í þýðingu. Sérstaklega þegar kemur að siðum, venjum og félagslegum siðareglum getur þýðing þurft menningarlegar aðlögunar. Til dæmis, á japönsku, eru orðasamböndin „いただきます“ og „ごちそうさました“ ekki alveg jafngild í kínversku, þannig að taka þarf tillit til menningarmunar við þýðingu. Lausn: Í þessu tilfelli þurfa þýðendur að hafa ákveðið stig þvermenningarlegrar meðvitundar. Fyrir menningarsértæk orðasambönd er hægt að nota menningarlega aðlagaða þýðingu eða veita viðbótarútskýringar til að hjálpa lesendum að skilja markmálið. Til dæmis má þýða „いただ〚す“ sem „ég er byrjaður að borða“, en „っちそうした“ sem „þökkum fyrir gestrisnina“ með viðeigandi athugasemdum eða útskýringum.
6. skapsagnir og atviksorð á japönsku
Í japönsku eru mörg skaporð og atviksorð sem notuð eru til að tjá tilfinningar, viðhorf eða tón ræðumannsins. Þessi stillingar- og atviksorð hafa oft ekki bein samsvarandi orðatiltæki í kínversku. Til dæmis, í japönsku, hafa setningar eins og „ね“, „よ“ og „かな“ ekki nákvæmlega sömu setningar í kínversku. Lausn: Þegar þú þýðir geturðu notað samsvarandi tónorð í kínversku í samræmi við þarfir samhengisins. Til dæmis má þýða „ね“ sem „ba“ eða „rétt“ og „よ“ sem „ó“ eða „ah“. Að velja viðeigandi tónorð út frá samhenginu getur varðveitt tón frumtextans og gert þýðinguna eðlilegri.
7. Meðhöndlun langra og samsettra setninga
Algengar langar og samsettar setningar í japönsku geta stundum valdið þýðendum áskorunum í því hvernig eigi að skipta setningum niður. Í japönsku tengja samsettar setningar ýmsa setningarhluta með ögnum og samtengingum, en í kínversku krefjast langar setningar oft aðlögunar á setningaskipan til að þær komi skýrt fram. Lausn: Fyrir flóknar japanskar langar eða samsettar setningar geta þýðendur brotið þær niður eftir merkingu og einfaldað þær í nokkrar styttri setningar til að laga þær að kínverskum tjáningarvenjum. Að auki ætti að huga að tengslum milli þátta hverrar setningar til að forðast vandamál vegna óljósrar rökfræði eða ónákvæmrar framsetningar í þýðingu.
8. samantekt
Þýðing japönsku yfir á kínversku er krefjandi ferli sem felur í sér ýmsa erfiðleika eins og málfræðimismun, orðaforðaval, heiðursnafnbót og munnlega tjáningu. Með ítarlegri greiningu á þessum þýðingarörðugleikum má komast að því að það eru lausnir á bak við hvern erfiðleika. Þýðendur þurfa að hafa traustan tungumálagrunn, sveigjanlega notkun tungumálakunnáttu og næmni fyrir menningu til að geta betur lokið þýðingunni úr japönsku yfir á kínversku. Í ferlinu við japanska þýðingu getur lausn þessara erfiðleika ekki aðeins bætt nákvæmni og flæði þýðingarinnar, heldur einnig stuðlað að gagnkvæmum skilningi og samskiptum milli tungumálanna og menninganna tveggja.
Birtingartími: 24. apríl 2025